Tynk maszynowy, czyli oszczędność miejsca i czasu. Który rodzaj będzie bardziej odpowiedni?

Tynki maszynowe są obecnie najpopularniejszą metodą wykańczania ścian. Ich liczne zalety oraz możliwość zastosowania różnego rodzaju materiałów sprawiły, że skutecznie wypierają one z rynku tradycyjne, nakładane ręcznie zaprawy tynkarskie.

Zalety tynków maszynowych

Główną zaletą maszynowego nakładania tynków jest bardzo duże tempo prac. Doświadczona ekipa w ciągu kilku dni jest w stanie otynkować cały dom jednorodzinny w standardowym rozmiarze. Mieszanie zaprawy i wygodna aplikacja za pomocą agregatu tynkarskiego pozwala na wykonanie nawet 100 m² tynku w ciągu jednego dnia. Dzięki temu znacząco ogranicza się czas pracy ekipy, co niesie ze sobą duże oszczędności finansowe, ponoszone na robociznę.

Dodatkowo aplikacja agregatem nie wymaga wiele miejsca, potrzebnego do przechowywania betoniarki, wapna czy piasku. Wykonując tynki maszynowe, możemy zdecydować się na zastosowanie zaprawy cementowo-wapiennej lub gipsowo-wapiennej.

Tynki cementowo-wapienne

Tynki cementowo-wapienne są przygotowywane z wody, cementu, wapna, oraz piasku. Wybrane produkty mogą zostać wzbogacone o dodatki wzmacniające masę. Dobrze rozprowadzony tynk cementowo-wapienny może stanowić gotowe podłoże bezpośrednio pod malowanie. Jest on niewrażliwy na działanie wilgoci, dzięki czemu z powodzeniem może być stosowany zarówno w suchych, jak i mokrych pomieszczeniach. Ponadto dobrze kumuluje ciepło i tłumi dźwięki, oraz jest odporny na uszkodzenia mechaniczne.

Tynki cementowo-wapienne nakładamy w dwóch lub trzech warstwach. Pozwala to na doskonałe zniwelowanie nierówności ścian. Ze względu na swoje wszechstronne właściwości, tego rodzaju zaprawę możemy stosować na powierzchnie z ceramiki, cegły, betonu komórkowego oraz tradycyjnego, lanego z betoniarki. Grubość gotowej warstwy powinna wynosić około 1-2 cm, a jej pełna wytrzymałość zostanie osiągnięta po 28 dniach od nałożenia.

Tynki gipsowo-wapienne

Tynki gipsowo-wapienne powstają z mieszanki spoiwa gipsowego, wapna oraz dodatków mineralnych. Są one gładsze od swoich cementowo-wapiennych odpowiedników, stąd zazwyczaj nie wymagają wykończenia za pomocą gładzi.

Ponieważ same tynki gipsowe dość łatwo chłoną wilgoć, mogą one ulegać atakom grzybów i pleśni. Zastosowana domieszka wapna znacząco obniża podatność tynku gipsowego na rozwój niepożądanych mikroorganizmów. Tynk gipsowo-wapienny zapewnia zdrową atmosferę w pomieszczeniach – zależnie od panujących warunków, pochłania lub oddaje nadmiar wilgoci z powietrza. Materiał ten pozwala na uzyskanie dość twardej i odpornej na uszkodzenia powierzchni.

Odpowiednia mieszanka gwarantuje zachowanie korzystnych cech tynku gipsowego, a zawartość wapna zwiększa jej wytrzymałość i możliwość stosownej obróbki. Tynk gipsowo-wapienny możemy nakładać na podłoża z ceramiki, silikatów, betonu komórkowego, oraz betonu lanego. Grubość gotowego tynku powinna znajdować się w zakresie 5-15 mm, a czas jego schnięcia wynosi około dwa tygodnie.