Jakie są kategorie tynku?

Od jakości powłoki tynkowej zależy jej wytrzymałość i odporność na czynniki zewnętrzne. Dlatego realizując prace remontowe, warto dołożyć wszelkich starań, by tworzona warstwa była jednolita, gładka i równomierna. W branży budowlanej wyróżnia się specjalne kategorie, które wskazują na jakość tynku na podstawie sposobu jego wykończenia.

Jakie rodzaje tynków określają normy?

Do klasyfikacji zapraw stosuje się liczby rzymskie. Trzeba podkreślić, że klasyfikacja dotyczy tynków zwykłych dowolnego rodzaju, dlatego typ mieszanki nie ma tutaj znaczenia. Wyróżnia się 3 podstawowe kategorie zapraw:

• tynki surowe, kat. 0, I i Ia. To jednowarstwowe zaprawy o nierównomiernej powierzchni. Najczęściej przygotowane są ręcznymi metodami i odznaczają się najsłabszym stopniem wykończenia,
• tynki pospolite kat II i III. To zaprawy dwu- lub trójwarstwowe, o stosunkowo nierównej powierzchni. Tynki tego typu nie są zbyt gładkie, często też nie nadają się do malowania,
• tynki doborowe kat IV i IVf. Najwyższej klasy powłoki o równej i gładkiej powierzchni. Najczęściej są to zaprawy trójwarstwowe, w tej kategorii znajdują się również jednowarstwowe tynki gipsowe oraz powłoki wypalane.

Tynk III kategorii najbardziej pospolity

Zgodnie z zapisem normowym, warstwa tej kategorii powinna być równa i gładka. Ten typ może jednak zawierać szereg niedoskonałości, do których można zaliczyć:

• rysy i uszkodzenia mechaniczne nieprzekraczające 5 cm długości,
• zarysowania powierzchni,
• wykwity pleśni lub wytrącenia mineralne oraz trwałe zacieki.

Taka powłoka najczęściej zacierana jest na ostro, co przyczynia się do powstawania deformacji. Warstwa nie nadaje się do bezpośredniego malowania, więc przed rozpoczęciem prac trzeba uzupełnić lokalne ubytki. Normy określają też dopuszczalną grubość powłoki tynkowej dla tej kategorii, która wynosi:

• 12 mm dla podłoża gipsowego lub gipsowo-betonowego,
• 18 mm w przypadku podłoża z cegły, betonu lub materiału ceramicznego,
• 23 mm dla ścian wzmocnionych siatką z włókna szklanego lub stali.

Który typ tynku będzie najlepszy?

Zaprawy najniższej klasy, czyli tynki surowe nie nadają się do zabezpieczania budynków mieszkalnych. Taki typ zaprawy sprawdzi się w pomieszczeniach gospodarczych, w których nie trzeba stawiać na idealny wygląd powłoki. Jednocześnie nałożenie tynku najniższej kategorii zmniejszy koszty remontu.

Tynki maszynowe III kategorii najczęściej można spotkać na zewnętrznych powierzchniach. Co prawda ten typ zaprawy wymaga dodatkowego zabezpieczenia przed malowaniem, jednak z wykorzystaniem agregatu można w krótkim czasie przygotować w miarę równą powłokę. Z kolei tynki doborowe doskonale nadają się do wnętrza budynku, gdzie idealnie gładka powierzchnia będzie najbardziej pożądaną.